Persbericht Tevredenheid geadopteerden
Persbericht 9 juli 2019
Meeste volwassen geadopteerden tevreden met hun leven
Interlandelijke adoptie roept zowel positieve als negatieve reacties op en de discussie dringt door tot ver in het beleid. Afstand en adoptie zijn zware ingrepen in het leven van mensen en door de internationale context is het risico van onrechtmatigheden ook groot[1]. Vanuit de media overheerst vaak een negatieve berichtgeving over adoptie. Maar weerspiegelt dit beeld de werkelijkheid? Zijn de meesten van de 40.000 interlandelijk geadopteerden ontevreden met hun adoptie? Om hierover duidelijkheid te krijgen, initieerden de organisatoren van de EurAdopt[2] conferentie in 2016 een onderzoek naar de tevredenheid van een grote, gevarieerde groep interlandelijk geadopteerden in Nederland. Het wetenschappelijk artikel over dit onderzoek is deze maand gepubliceerd.
Doordat zowel adoptieorganisaties, adoptieouders als organisaties voor geadopteerden meewerkten, kon een gevarieerde groep geadopteerden gehoord worden: geadopteerden die kritisch zijn ten opzichte van adoptie, geadopteerden die er positief tegenover staan en geadopteerden die meestal niet in de media komen. Over de uitkomsten van deze vragenlijst is nu vanuit het Instituut Pedagogische Wetenschappen aan de Universiteit Leiden een artikel verschenen in het tijdschrift ‘Adoption and Fostering’.
Tevreden met hun leven
Een grote groep, 1155 interlandelijk geadopteerden, tussen 1961 en 1998 geadopteerd uit 32 landen, reageerde. En wat blijkt? Ondanks de vaak moeilijke start kan de overgrote meerderheid van de volwassen geadopteerden een leven opbouwen waarmee ze tevreden zijn. Ze waren zelfs iets tevredener met hun leven dan de gemiddelde Nederlandse bevolking.
Adoptie en afstand
Ook over hun adoptie en afgestaan zijn waren de geadopteerden in meerderheid positief. Ruim 90 procent verklaarde dat ze zelden of nooit negatieve emoties hadden ervaren ten opzichte van hun geadopteerd en afgestaan zijn. Tachtig procent was vaak tot altijd positief over hun adoptie. Over hun afgestaan zijn, waren ze ambivalenter. Zo schreef een geadopteerde:
“Dat ik geadopteerd ben, is – denk ik – de beste pleister op de levensgrote wond die mijn afgestaan zijn heeft geslagen in mijn leven”.
De gevoelens van de geadopteerden over hun adoptie hingen sterk samen met hun tevredenheid met hun leven: gemiddeld zijn geadopteerden die tevreden zijn met hun adoptie ook tevreden met hun leven.
Het effect van tijd
Bij het voorbereiden van de vragenlijsten benadrukten organisaties van geadopteerden dat ze vaak zagen dat hun leden in de loop van het leven anders over adoptie gingen denken. Inderdaad bleek de helft van de volwassen geadopteerden hun adoptie anders te gaan beoordelen: bij de grote meerderheid werden positieve emoties sterker en negatieve gevoelens minder sterk.
Goede zorg
In contrast daarmee bleken juist de oudste geadopteerden het minst tevreden met hun adoptie en afgestaan zijn. Deze discrepantie is waarschijnlijk te wijten aan de omstandigheden rond de adopties in een tijd waarin we nog heel weinig wisten over adoptie. Er was nog geen goede regulering van interlandelijke adopties, slechts beperkte voorlichting voor adoptieouders en nauwelijks gespecialiseerde nazorg. Daarom wijzen de auteurs vanuit de resultaten van deze studie op het belang van goede regelgeving, voorlichting en gespecialiseerde nazorg in adoptie.
Ter Meulen, G., Smeets, D., & Juffer, F. (2019). The relation between adult adoptees’ feelings about relinquishment, adoption and satisfaction with life. Adoption and Fostering 43(2), 192-209
Het artikel is via open access gratis te downloaden via https://doi.org/10.1177/0308575919841754
Deze studie is tot stand gekomen met behulp van subsidies van Fonds Cloeck, ondergebracht bij het
Oranje Fonds, het Ministerie van V&J, en met hulp van de Nederlandse EurAdoptleden, de
Vergunninghouders Wereldkinderen, Stichting Kind en Toekomst en Stichting Meiling en de Leerstoel
Adoptie aan Universiteit Leiden. De geadopteerdenorganisaties Stichting Interlandelijk
Geadopteerden en United Adoptees International hebben de conceptversie van de vragenlijst van commentaar voorzien en de uiteindelijke vragenlijst verspreid onder hun leden.
De studie is uitgevoerd vanuit de voormalige Stichting ADOC, Kenniscentrum voor Adoptie en
Pleegzorg in samenwerking met de toenmalige afdeling Algemene en Gezinspedagogiek van de Universiteit Leiden. Na de opheffing van ADOC in 2017 is het werk overgenomen door KennisBureau ter Meulen, waarbij de samenwerking met de Universiteit Leiden in stand bleef.
Contactpersonen:
Gera ter Meulen contact@kbtermeulen.nl
06-10657520
Daisy Smeets
Dsmeets@fsw.leidenuniv.nl
[1] Zo heeft minister Dekker in april in reactie op de nood van geadopteerden de ‘Commissie Onderzoek Interlandelijke Adoptie in het verleden’ ingesteld naar mogelijke vroegere misstanden .
[2] www.EurAdopt.org. EurAdopt is een samenwerkingsverband van adoptieorganisaties in 13 West-Europese landen, die samenwerking, uitwisseling van kennis en het werken volgens hoge ethische standaarden nastreven.
