Stichting Kind en Toekomst heeft gisteren kennis genomen van de Zembla uitzending.
Het is ingrijpend wanneer er voor volwassen geadopteerden in hun zoektocht naar herkomst en afkomst zaken naar voren komen die anders zijn dan men dacht of er is verteld of wat vast lag in de papieren die op dat moment in het land van herkomst zijn opgemaakt.
Vanuit stichting Kind en Toekomst is hierin altijd naar eer en geweten gehandeld, binnen het tijdsgewricht en de culturele, ethische en juridische kaders die op dat moment golden.
Laat onverlet dat het persoonlijke leed en verdriet ons diep raakt. De afgelopen jaren hebben wij vele geadopteerden gesproken en alle bij ons bekende informatie over hun adoptieprocedures met hen gedeeld. Vanzelfsprekend blijven wij dit doen.
Wij verwijzen hierbij tevens nog naar de eerdere verklaring op onze website d.d. 24-04-2017.
Op dit moment zoeken we aspirant adoptief ouders die bereid zijn om een bijna zesjarig, HIV positief meisje te adopteren in Nigeria. Het betreft een levendig, sociaal meisje.
Reageren is alleen zinvol indien u in het bezit bent van een geldige beginseltoestemming.
Ook moet in uw gezinsrapport beschreven staan dat u bereid bent een HIV positief kind te adopteren.
2017 ligt bijna achter ons......
In menig opzicht was het weer een veelbewogen jaar.
In de media bleek interlandelijke adoptie een onderwerp waar veel over werd gediscussieerd.
Menig keer werd gesuggereerd dat interlandelijke adoptie niet meer nodig zou zijn in deze tijd.
Ik zou willen dat dit waa rwas, maar de werkelijkheid is anders.
Op 30 september 2017kwamen honderden adoptiefouders, adoptiefkinderen en zelfs hun kinderen voor de jubileum dag richting Halle om mij te feliciteren met het feit dat ik 40 jaar geleden met interlandelijke adopties startte.
Ik heb heel erg genoten van uw komst en de vele attenties waarmee u mij verraste.
Heel, heel hartelijk dank!!
Sommigen van u meenden dat dit jubileum ook het einde was van mijn inspanningen voor de kinderen en adoptiefouders. Maar nee?
Zolang er kinderen zijn die baat hebben bij interlandelijke adopties en er adoptiefouders zijn die deze kinderen een thuis kunnen en willen geven én mijn gezondheid het toelaat, zal het de invulling van mijn leven blijven.
In 2017 zagen we opnieuw verschuivingen in adoptieland. Het aantal aspirant adoptief ouders dat zich aanmeldde voor het verkrijgen van een beginseltoestemming nam verder af,evenals de mogelijkheden om kind te adopteren dat géén special need heeft, op medisch of psychosociaal gebied.
De regelgeving nam verder toe en dat laatste is toe te juichen tenzij hierdoor het belang van het kind op de achtergrond zou gaan raken. Een goede balans hierin, blijft essentieel.
De projecten waarbij we samen met u kinderen in landen van herkomst ook in 2018 willen ondersteunen,staan weer genoemd op deze website!! Kijkt u daar ook nog even naar???
Tenslotte wil ik u fijnefeestdagen toewensen en een gezond 2018!
Het kantoor van Stichting kind en Toekomst zal van vrijdag 22 december 2017 tot maandag 8 januari 2018 gesloten zijn.
Bertie Treur.
BEGINVERKLARING
Dezeverklaring mag uitsluitend integraal gebruikt worden
Stichting Kind en Toekomst heeft een verzoek ontvangen van Zembla om op camera te reageren in het kader van een onderzoek over de gevolgen van interlandelijke adoptie uit SriLanka in de jaren 80.
In haar verzoek stelt Zembla dat er een aantal geadopteerden zijn die er tijdens hun zoektocht naar afkomst en roots achter zijn gekomen dat het oorspronkelijke verhaal op basis waarvan de adoptie destijds heeft plaatsgevonden niet klopt. Er worden een aantal voorbeelden aangehaald op basis waarvan gesteld wordt dat er sprake is van fundamentele fouten in identiteitspapieren en adoptiepapieren.
Gezien de vertrouwelijkheid waarin procedures plaatsvonden en -vinden en de waarborging van privacy waaraan wij als Vergunninghouder gebonden zijn is het voor ons onmogelijk publiekelijk te reageren op individuele casussen. Daar kunnen en willen we dus niet aan mee werken. In algemene zin geeft Stichting Kind en Toekomst daarom de volgende reactie af.
Als Vergunninghouder vinden wij het treurig wanneer er voor volwassen geadopteerden in hun zoektocht naar herkomst en afkomst zaken naar voren komen die anders zijn dan men dacht of verteld is of wat vast lag in de papieren die op dat moment zijn opgemaakt in het land van herkomst. Zeker als daardoor het gevoel ontstaat dat de adoptie niet noodzakelijk voor de rest van hun leven was en zij beter af waren geweest als zij in het land van herkomst waren gebleven.
Bij adoptiestond en staat het belang van individuele kwetsbare kinderen, waarvoor de biologische ouders niet kunnen, willen of mogen zorgen centraal. In elke afzonderlijke adoptieprocedure werd en wordt daarom op moment van plaatsing steeds weer opnieuw bekeken, gewogen, beoordeeld en gecontroleerd door ketenpartners in zendende en ontvangende landen of het belang van het betrokken kind met interlandelijke adoptie het beste kan worden gediend.
Hoe de procedures vorm krijgen was, in het verleden sterker dan nu, zeer afhankelijk van het tijdsgewricht waarin zij plaats hadden en daaruit volgend de toen geldende waarden en normen, de toen geldende cultuur en het toenmalige administratieve niveau in het land van herkomst.
De werkelijkheid van het leven was en is echter ook dat het niet altijd mogelijk was of is de onderste steen boven te krijgen. Dat betekent echter niet dat daarmee de adoptie geen juiste kinderbeschermingsmaatregel is op dat moment voor dat individuele kind.
Hoewel elke adoptie een individueel verhaal is en elk betrokken individu daarin een eigen proces doormaakt, komt uit de praktijk en uit de wetenschap duidelijk naar voren dat adoptie in het algemeen en voor verreweg de grootste groep betrokken kinderen, met alle emoties die er mee gepaard gaan, een succesvolle(kinderbeschermings-)maatregel is, waarbij kinderen uit (potentieel)schadelijke situaties kunnen worden gehaald en zich ontwikkelen tot gelukkig een evenwichtige volwassenen met een adoptie achtergrond.
Voorts stellen we vast dat naarmate er steeds meer kinderen geadopteerd zijn en tot volwassenheid kwamen, er steeds meer (wetenschappelijk) onderzoek werd verricht naar adoptie en de gevolgen hiervan. Hierdoor kwam er ook steeds meer behoefte te streven naar de vraag hoe zorgvuldigheid nog meer verbeterd kon worden.
Denk hierbij aan de in 1989 tot stand gekomen nieuwe wetgeving in Nederland inzake adoptie,die de oude wet van 1956 ging vervangen. Ook de invoering van het Haags Verdrag in 1993 waarbij steeds meer landen zich aan hebben gesloten (Sri Lanka was daarvan één van de eerste landen) speelden hierin een grote rol. Met al deze maatregelen kunnen we stellen dat de wet- en regelgeving rondom adoptie in de afgelopen decennia enorm is toegenomen.
Niets af willend doend aan de emoties van verdriet, boosheid en teleurstelling, die gepaard gaan met het ontdekken van andere of nieuwe gegevens; de adopties die in de jaren 80 uit Sri Lanka plaatsvonden voldeden aan de op dat moment geldende wettelijke en ethische kaders en de maatschappelijke werkelijkheid in het land van herkomst.
Als Vergunninghouder spannen we ons al decennia lang in om, in een veranderend velden binnen geldende wettelijke en ethische kaders, voor kinderen die in het land van herkomst in een (potentieel) schadelijke situatie verkeren en waarvoor biologische familie niet kan, wil of mag zorgen en in het land van herkomst geen adoptiegezinnen beschikbaar zijn, nieuwe gezinnen in Nederland te vinden.Procedures gaan daarin met de ontwikkelingen mee.
Stichting Kind en Toekomst.
Eindeverklaring
BEGIN VERKLARING
Deze verklaring mag uitsluitend integraal gebruikt worden
Diverse Vergunninghouders Interlandelijke Adoptie hebben een verzoek ontvangen van het programma Zembla om mee te werken aan een uitzending. In reactie hierop gevende gezamenlijke Vergunninghouders de volgende verklaring af.
De Vergunninghouders interlandelijke adoptie hebben besloten niet in te gaan op het verzoek van Zembla. Door Zembla wordt algemeen als startpunt voor hun onderzoek en verslaglegging het in oktober 2016 verschenen advies van de RSJ genoemd, waarin wordt gesteld dat er van alles mis is met adoptie en dat internationale adoptie daarom moet stoppen.
Bij adoptiestaat het belang van individuele kwetsbare kinderen, waarvoor de biologische ouders niet kunnen, willen of mogen zorgen centraal. In elke afzonderlijke adoptieprocedure wordt steeds weer opnieuw bekeken,gewogen, beoordeeld en gecontroleerd door ketenpartners in zendende en ontvangende landen of het belang van het betrokken kind met interlandelijke adoptie kan worden gediend.
Ten aanzien van het eerste punt van het verzoek verwijzen de Vergunninghouders naar de openbare reacties van verschillende stakeholders, waaronder de Vergunninghouders zelf,die inmiddels al zijn verschenen. Daarin wordt helder betoogd dat het RSJ advies slecht is onderbouwd. De door de RSJ genoemde misstanden worden niet gegrond vanuit de actuele Nederlandse bemiddelingspraktijk en er is weinig tot geen actie ondernomen om inzicht te krijgen in de actuele bemiddelingssituatie. Vanuit de wetenschap, door volwassen geadopteerden,het adoptieveld en de politiek is zeer kritisch gereageerd op het RSJ rapport.In afwachting van het democratische proces en de hoorzitting die de nieuwe Tweede Kamer over dit onderwerp organiseert zijn de Vergunninghouders van mening dat deelname aan het programma op dit moment geen toegevoegde waarde heeft.
Ten aanzien van het tweede verzoek met als doel een inkijk te verkrijgen in hoe adoptieprocedures lopen verwijzen de Vergunninghouders naar het programma "Met Open Armen". In dit programma worden adoptieouders gevolgd in de vorming van hun gezin.
Hoewel elke adoptie een individueel verhaal kent komt uit de praktijk en uit de wetenschap duidelijk naar voren dat adoptie in het algemeen en voor verreweg de grootste groep betrokken kinderen kinderen, met alle emoties die er mee gepaard gaan,een succesvolle (kinderbeschermings)maatregel is waarbij kinderen uit(potentieel) schadelijke situaties kunnen worden gehaald en zich ontwikkelen tot gelukkige en evenwichtige volwassenen met een adoptie achtergrond.
Helaas constateren we dat er, ook in de media, vaak op basis van onvolledige kennis over de moderne praktijk van adoptiebemiddeling, op basis van individuele ervaringen uit het verleden of (geïsoleerde) incidenten vaak een negatief en generaliserend beeld van adoptie wordt geschetst.
Wij horen met grote regelmaat van volwassen geadopteerden en hun families dat zij zich door deze negatieve (media) aandacht gestigmatiseerd voelen. Het staat een ieder vanzelfsprekend vrij om kritisch te berichten over adoptie,maar wij vragen ook om bij berichtgeving nadrukkelijk rekening te houden met bovenstaande, zaken in perspectief van tijd en cultuur te plaatsen en daarbij de belangen en emoties van de vele adoptiekinderen, hun biologische families en hun adoptieouders als ook de vele kinderen die nog op nieuwe gezinnen wachten in ogenschouw te nemen.
Meiling,Adoptiestichting A New Way, Vereniging Wereldkinderen, Stichting Kind enT oekomst & de Nederlandse Adoptie Stichting.
EINDE VERKLARING
Verklaring samenwerkende vergunninghouders n.a.v. het verschijnen van de beleidsreactie van Staatssecretaris Dijkhoff t.a.v. de Toekomst van Interlandelijke Adoptie
Noot vooraf; deze verklaring mag alleen en uitsluitend integraal gebruikt worden
De vergunninghouders interlandelijke adoptie hebben op 31 januari 2017 het beleidsadvies van de Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie ontvangen.
De vergunninghouders zijn content met de inhoud en de genuanceerde toon van dit beleidsadvies aan de Voorzitter van de Tweede Kamer en het behoud van internationale adoptie als optie voorkinderen.
In afwachting van de uitkomst van de hoorzitting die de Tweede Kamer gaat organiseren over dit onderwerp laten de vergunninghouders hierbij alvast weten dat zij graag meedenken over de wijze waarop een aantal voorgestelde maatregelen in de praktijk invulling gaat krijgen en welke eisen dat gaat stellen aan de betrokken ketenpartners en de, in de beleidsreactie genoemde, overige instanties.
Namens de samenwerkende vergunninghouders (Vereniging Wereldkinderen, Stichting Kind en Toekomst, de Nederlandse Adoptie Stichting, Stichting Meiling en Adoptiestichting A NewWay),
Sanne Buursink-de Graaf
Voorzitter
De katholieke organisatie heeft als regel dat zij uitsluitend bemiddelen voor echtparen van wie minimaal één persoon de Poolse nationaliteit heeft. Betreffende echtparen moeten actief een godsdienst belijden; een kerkelijk huwelijk kan daar een onderdeel van zijn.
Daarnaast komen echtparen in aanmerking die al eerder een kind uit Polen hebben geadopteerd en waarbij er sprake is van een biologisch broertje of zusje dat voor interlandelijke adoptie in aanmerking komt.
09-11-2016:
De reactie van het Ministerie van Veiligheid en Justitie op het RSJ advies d.d. 2 november 2016, zal op de websites van alle ketenpartners te lezen zijn:
Gevolgen advies RSJ voor toekomstige en lopende adoptieprocedures
De Raad voor Sanctietoepassing en Jeugdbescherming (RSJ) heeft op 2 november jl. de Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie geadviseerd over interlandelijke adoptie. Hulp bieden in het land van herkomst is een beter middel om kinderen te beschermen dan interlandelijke adoptie schrijven ze in hun rapport. In de media is met name naar buiten gebracht dat de RSJ adviseert te stoppen met interlandelijke adoptie. Het advies en de media-aandacht hebben geleid tot veel vragen van aspirant-adoptiefouders over de gevolgen voor hun procedure en over de zinvolheid van het eventueel starten van een procedure.
Het advies van de RSJ verandert vooralsnog niets aan lopende procedures. Het staat ouders ook niet in de weg om een procedure te starten als zij dat willen. De RSJ heeft een advies uitgebracht aan de Staatssecretaris van VenJ, die zich hier momenteel op beraadt. Naar verwachting zal hij begin 2017 met een reactie komen en dit aan de Tweede Kamer sturen.